कविता

 कविता

पिताश्रीलाई सम्बोधन !
–नन्दलाल आचार्य

पिताश्री !
म हाजिर छु पिताश्री,
म सारा हाल बुझाउन आएको,
खाली मन गर्न,
अनि त्यो मन भर्न
मन भएर आएको पिताश्री !
तीतो यथार्थ ओकल्न
र, सत्य कुरा बटुल्न
दीनहिन पुत्र भीख माग्दै छु पिताश्री,
रित्तो हात फर्कनु नपरोस्,
मेरा शब्द–शब्द केलाइयोस्,
साष्टाङ्ग दण्डवत् गर्दै
शब्द–बाणले मर्मभेद गर्दै छु पिताश्री !
क्षमा पिताश्री,
घृष्टताका लागि क्षमा पिताश्री !

रित्तो ठाउँमा आयौ
स्थान पुर्ने काम ग¥यौ
चार दिशा चहा¥यौ
सात जुनीमा नपाउने स्वाद चाख्यौ
आफू सुकिलो भयौ
सके मलाई पनि जेनतेन छहारी दियौ ।
तर, मेरा सन्तानको छहारी भाग खोज्दै छु पिताश्री !
म तिनीहरूको थातवास माग्दै छु पिताश्री ।
क्षमा पिताश्री,
कृतघ्नका लागि क्षमा पिताश्री ।

रित्तो ठाउँ बनाउन पाउनौ
म ज्यूदै छँदा मेरा सन्तती
टुहुराटुहुरी पार्न पाउन्नौ
र, यत्ति पनि बुझ,
विषबिरुवा हुर्काउन पाउँदैनौ
वलिदानीको गाथा माटोमा मिलाउन पाउँदैनौ ।
म ज्यूँदै छँदा
रित्तैरित्तो भविष्य सुम्पन पाउन्नौ,
अकर्मण्यताको माला पहिराउन पाउन्नौ ।

समय पचाउने काम नगर
सानाको औषधी विष नसम्झ ।
खबरदार पिताश्री !
तिम्रो नाम लिन मुण्टो लुकाउनु नपरोस्
तिम्रो नाममा हाम्रो नाक नकाटियोस्
गद्दार पिता भनी कलंकको टीको लगाउनु नपरोस् ।

त्यसैले प्राथना गर्दछु,
अमिल्दा कुरामा पेट माझामाझ गर,
मिल्दा कुराको आडमा जवरजस्त अड ।
प्रक्रिया पालना गर्न रत्तिभर नछाड
जसरी होस् पिताश्री !
मेरा सन्ततीको सुनौलो फल छिटो दिलाऊ,
अग्रगतिको तुफानले मेरो वर्तमान छिटो रंगाऊ,
मेरो रक्त–पसिनाको मूल्य मलाई नै दिलाऊ
मेरो नैसर्गिक हक चाँडो दिलाऊ ।
मेरा शब्द–बाणले घायल पारेको भए,
क्षमा पिताश्री,
ठूलो स्वरका लागि क्षमा पिताश्री !!!


धन्यवाद !!!